افتادگی پلک، از بیماری های رایج بینایی است، که به آن پتوز، بلفاروپتوز یا بلفاروپتوزیس نیز گفته میشود. افتادگی پلک می تواند به صورت ژنتیکی و مادرزادی ازابتدا یا در طول دوران زندگی توسط عومل مختلفی ایجاد شود. پتوز در صورتی که زود پیگیری و درمان شود اختلال جدی به حساب نمی آید و به ساختار درونی چشم شما آسیب نمی زند. شیوا کاور در این مقاله توضیح کاملی درمورد عارضۀ افتادگی پلک، انواع آن، علائم و مشخصات و روشهای درمانی آن به شما ارائه می دهد.
افتادگی پلک زمانی ایجاد می شود که پلک حالت طبیعی ندارد و پلک بالای چشم آویزان و افتاده می شود و بر روی چشم قرار میگیرد وگاهی این افتادگی به حدی میرسد که ممکن است مردمک چشم را هم بپوشاند. پتوز درصورتی که روی یک چشم اتفاق بیفتد، پتوز یک طرفه و هنگامی که برهردو چشم تأثیر بگذارد، پتوز دوطرفه گفته می شود.
پتوز میتواند به دلایل متعددی اتفاق بیافتد که تشخیص آن باید توسط پزشک صورت بگیرد. از مهمترین دلایل بروزافتادگی پلک:
زمینۀ ژنتیکی هم میتواند باعث افتادگی پلک شود. اگر نوزاد به صورت مادرزادی دچار پتوز شود، یا درسنین خیلی پایین به آن مبتلا شود، میتوان با عمل جراحی ساده آن را ترمیم کرد. زیرا اگر افتادگی پلک ریشه ژنتیکی داشته باشد و به موقع درمان نشود، میتواند به تنبلی چشم یا تاری دید در کودک منجر شود.
یکی از رایجترین و مهم ترین علت افتادگی پلک، بالا رفتن سن است. زمانی که سن بالا می رود عضلهی پلک به علت اثرات طولانی مدت گرانش زمین نازک می شود که به آن پتوز آپونوروتیک گفته می شود.
پتوز میتواند ازعوارض جراحی چشم باشد. معمولاً پس از انجام عمل آب مروارید، قرنیه، گلولکوم، لیزیک و غیره، افتادگی پلک اتفاق می افتد و علت اصلی آن، جدا شدن عضلۀ لواتوور چشم (Levator) است.
افتادگی پلک میتواند نشانهای از بیماری عضلانی ارثی به نام دیستروفی عضلانی دوشن باشد که خود را از طریق تضعیف تدریجی برخی از عضلات پیرامون چشم و گلو نشان میدهد که باعث بروز پتوز در هر دو چشم، مشکلات در حرکت چشم و گاهی درگیری عضلات گلو یا قلب میشود.
میاستنی گراویس یا ام اس یک عارضۀ خود ایمنی بدن است که میتواند بر روی اعصاب ماهیچهها تأثیر بگذارد. در این وضعیت، افتادگی پلک در طول روز دچار نوسان است و حتی ممکن است فرد در ساعاتی از روز دچار بینایی دوچندان شود. این بیماری درمان مشخصی ندارد و میتواند روی قسمتهای دیگر بدن نیز تأثیر بگذارد.
افتادگی پلک می تواند ناشی ازآسیبی که به مغزو اعصاب وارد می شود،باشد. که این شرایط شامل سکته مغزی، تومور مغزی، آنوریسم مغز (تورم رگ خونی داخل مغز) و آسیب عصبی مربوط به دیابت است.
تشخیص صحیح و علت دقیق افتادگی پلک باید توسط چشمپزشک مشخص شود. اما به طور کلی افتادگی پلک دارای نشانههایی است که به محض مشاهدۀ هر یک از آنها باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید. مهمترین این علائم عبارتند از:
پس از مراجعه به چشم پزشک و تشخیص افتادگی پلک، پزشک با توجه به علت و شدت آن نوع درمان پتوز را تعیین می کند. از روشهای رایج درمان افتادگی پلک:
در صورت بروز پتوز آپونوروتیک، پزشک با بالا بردن پلک به کمک جراحی زیبایی مشکل را برطرف می کند. اگر کودک شما دچار پتوز مادرزادی است، درصورت حاد بودن آن احتمالاً پزشک جراحی سریع را به شما توصیه میکند، زیرا درمان زودرس خطر آسیب دائمی بینایی را کاهش میدهد. اگر پتوز خفیف باشد ممکن است پزشک برای اصلاح افتادگی پلک صبر کند تا کودک ۳ تا ۵ ساله شود. یا روشهای دیگری را جایگزین عمل جراحی پتوز می کند.
در صورتی که پزشک تشخیص دهد افتادگی پلک خفیف است و اختلالی در بینایی ایجاد نمی کند، به بیمار توصیه میکند که از روشهایی مثل ورزش چشم، ماساژ درمانی، استفاده از قطره چشم «لوپیدین»، طب سوزنی و غیره برای درمان افتادگی پلک استفاده کند.
چشم پزشک با افزودن یک زائده مخصوص عصا مانند که به عصای پتوز معروف است به قاب عینک و نگهداشتن پلک در جای خود، از افتادگی آن جلوگیری میکند.
ممکن است پس از عمل جراحی، پلکها به صورت متقارن عمل نکنند. حتی اگر موقعیت پلک، بالاتر از زمان قبل از عمل جراحی شده باشد، باز هم به ندرت ممکن است حرکت پلک همچنان مشکل نداشته باشد. در این زمینه روی تجربه و مهارت چشم پزشک ماهر حساسیت زیادی به خرج دهید. زیرا جراحی ناقص میتواند ظاهر نامطلوبی را برای فرد ایجاد کند و یا باعث شود که پلک هرگز به طور کامل بسته نشود و در نتیجه منجر به خشکی چشم شود. بنابراین بررسی تجربیات جراح و مشاهده نمونههای قبلی عمل یا در صورت امکان پرس و جو از افرادی که قبلاً به وسیله آن پزشک مورد عمل جراحی پتوز قرار گرفتهاند، میتواند به شما کمک زیادی در انجام یک عمل جراحی موفقیت آمیز و رضایتمندانه نماید.
کودکانی که افتادگی پلک آن ها به صورت مادرزادی است و شدت عارضۀ پتوز در آنها بالاتر از حد متوسط ارزیابی میشود، باید مورد عمل جراحی قرار گیرند تا به وضعیت نرمال برسند. هرگونه ناتوانی یا تأخیر در درمان افتادگی پلک میتواند باعث تنبلی چشم و از جمله کاهش بینایی در یک چشم و یا بینایی نامطلوب در کودک شود. تمامی کودکانی که مبتلا به افتادگی پلک هستند، حتی اگر درجۀ افتادگی پلک آنها خفیف ارزیابی شود، باید سالی یک بار مورد معاینه چشم پزشک قرار گیرند. با افزایش سن کودک، پتوز چشم نیز تغییر شکل پیدا خواهد کرد و گاهی اوقات ممکن است مشکلات و محدودیت های بینایی ناشی از افتادگی پلک در زمان بچگی تشدید هم بشود.
همانطور که در مطالب بالا خواندید افتادگی پلک اتفاق ترسناکی نیست و امکان به وجود آمدن آن هر لحضه ممکن است. اما توصیه ما به شما این است که حتما قبل هر چیزی به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. در این صورت هم بیماری شما به درستی تشخیص داده می شود و هم راه درمان درست تری را در پیش میگیرید.
افتادگی پلک، از بیماری های رایج بینایی است، که به آن پتوز، بلفاروپتوز یا بلفاروپتوزیس نیز گفته میشود. افتادگی پلک می تواند به صورت ژنتیکی و مادرزادی ازابتدا یا در طول دوران زندگی توسط عومل مختلفی ایجاد شود. پتوز در صورتی که زود پیگیری و درمان شود اختلال جدی به حساب نمی آید و به ساختار درونی چشم شما آسیب نمی زند. شیوا کاور در این مقاله توضیح کاملی درمورد عارضۀ افتادگی پلک، انواع آن، علائم و مشخصات و روشهای درمانی آن به شما ارائه می دهد.
افتادگی پلک زمانی ایجاد می شود که پلک حالت طبیعی ندارد و پلک بالای چشم آویزان و افتاده می شود و بر روی چشم قرار میگیرد وگاهی این افتادگی به حدی میرسد که ممکن است مردمک چشم را هم بپوشاند. پتوز درصورتی که روی یک چشم اتفاق بیفتد، پتوز یک طرفه و هنگامی که برهردو چشم تأثیر بگذارد، پتوز دوطرفه گفته می شود.
پتوز میتواند به دلایل متعددی اتفاق بیافتد که تشخیص آن باید توسط پزشک صورت بگیرد. از مهمترین دلایل بروزافتادگی پلک:
زمینۀ ژنتیکی هم میتواند باعث افتادگی پلک شود. اگر نوزاد به صورت مادرزادی دچار پتوز شود، یا درسنین خیلی پایین به آن مبتلا شود، میتوان با عمل جراحی ساده آن را ترمیم کرد. زیرا اگر افتادگی پلک ریشه ژنتیکی داشته باشد و به موقع درمان نشود، میتواند به تنبلی چشم یا تاری دید در کودک منجر شود.
یکی از رایجترین و مهم ترین علت افتادگی پلک، بالا رفتن سن است. زمانی که سن بالا می رود عضلهی پلک به علت اثرات طولانی مدت گرانش زمین نازک می شود که به آن پتوز آپونوروتیک گفته می شود.
پتوز میتواند ازعوارض جراحی چشم باشد. معمولاً پس از انجام عمل آب مروارید، قرنیه، گلولکوم، لیزیک و غیره، افتادگی پلک اتفاق می افتد و علت اصلی آن، جدا شدن عضلۀ لواتوور چشم (Levator) است.
افتادگی پلک میتواند نشانهای از بیماری عضلانی ارثی به نام دیستروفی عضلانی دوشن باشد که خود را از طریق تضعیف تدریجی برخی از عضلات پیرامون چشم و گلو نشان میدهد که باعث بروز پتوز در هر دو چشم، مشکلات در حرکت چشم و گاهی درگیری عضلات گلو یا قلب میشود.
میاستنی گراویس یا ام اس یک عارضۀ خود ایمنی بدن است که میتواند بر روی اعصاب ماهیچهها تأثیر بگذارد. در این وضعیت، افتادگی پلک در طول روز دچار نوسان است و حتی ممکن است فرد در ساعاتی از روز دچار بینایی دوچندان شود. این بیماری درمان مشخصی ندارد و میتواند روی قسمتهای دیگر بدن نیز تأثیر بگذارد.
افتادگی پلک می تواند ناشی ازآسیبی که به مغزو اعصاب وارد می شود،باشد. که این شرایط شامل سکته مغزی، تومور مغزی، آنوریسم مغز (تورم رگ خونی داخل مغز) و آسیب عصبی مربوط به دیابت است.
تشخیص صحیح و علت دقیق افتادگی پلک باید توسط چشمپزشک مشخص شود. اما به طور کلی افتادگی پلک دارای نشانههایی است که به محض مشاهدۀ هر یک از آنها باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید. مهمترین این علائم عبارتند از:
پس از مراجعه به چشم پزشک و تشخیص افتادگی پلک، پزشک با توجه به علت و شدت آن نوع درمان پتوز را تعیین می کند. از روشهای رایج درمان افتادگی پلک:
در صورت بروز پتوز آپونوروتیک، پزشک با بالا بردن پلک به کمک جراحی زیبایی مشکل را برطرف می کند. اگر کودک شما دچار پتوز مادرزادی است، درصورت حاد بودن آن احتمالاً پزشک جراحی سریع را به شما توصیه میکند، زیرا درمان زودرس خطر آسیب دائمی بینایی را کاهش میدهد. اگر پتوز خفیف باشد ممکن است پزشک برای اصلاح افتادگی پلک صبر کند تا کودک ۳ تا ۵ ساله شود. یا روشهای دیگری را جایگزین عمل جراحی پتوز می کند.
در صورتی که پزشک تشخیص دهد افتادگی پلک خفیف است و اختلالی در بینایی ایجاد نمی کند، به بیمار توصیه میکند که از روشهایی مثل ورزش چشم، ماساژ درمانی، استفاده از قطره چشم «لوپیدین»، طب سوزنی و غیره برای درمان افتادگی پلک استفاده کند.
چشم پزشک با افزودن یک زائده مخصوص عصا مانند که به عصای پتوز معروف است به قاب عینک و نگهداشتن پلک در جای خود، از افتادگی آن جلوگیری میکند.
ممکن است پس از عمل جراحی، پلکها به صورت متقارن عمل نکنند. حتی اگر موقعیت پلک، بالاتر از زمان قبل از عمل جراحی شده باشد، باز هم به ندرت ممکن است حرکت پلک همچنان مشکل نداشته باشد. در این زمینه روی تجربه و مهارت چشم پزشک ماهر حساسیت زیادی به خرج دهید. زیرا جراحی ناقص میتواند ظاهر نامطلوبی را برای فرد ایجاد کند و یا باعث شود که پلک هرگز به طور کامل بسته نشود و در نتیجه منجر به خشکی چشم شود. بنابراین بررسی تجربیات جراح و مشاهده نمونههای قبلی عمل یا در صورت امکان پرس و جو از افرادی که قبلاً به وسیله آن پزشک مورد عمل جراحی پتوز قرار گرفتهاند، میتواند به شما کمک زیادی در انجام یک عمل جراحی موفقیت آمیز و رضایتمندانه نماید.
کودکانی که افتادگی پلک آن ها به صورت مادرزادی است و شدت عارضۀ پتوز در آنها بالاتر از حد متوسط ارزیابی میشود، باید مورد عمل جراحی قرار گیرند تا به وضعیت نرمال برسند. هرگونه ناتوانی یا تأخیر در درمان افتادگی پلک میتواند باعث تنبلی چشم و از جمله کاهش بینایی در یک چشم و یا بینایی نامطلوب در کودک شود. تمامی کودکانی که مبتلا به افتادگی پلک هستند، حتی اگر درجۀ افتادگی پلک آنها خفیف ارزیابی شود، باید سالی یک بار مورد معاینه چشم پزشک قرار گیرند. با افزایش سن کودک، پتوز چشم نیز تغییر شکل پیدا خواهد کرد و گاهی اوقات ممکن است مشکلات و محدودیت های بینایی ناشی از افتادگی پلک در زمان بچگی تشدید هم بشود.
همانطور که در مطالب بالا خواندید افتادگی پلک اتفاق ترسناکی نیست و امکان به وجود آمدن آن هر لحضه ممکن است. اما توصیه ما به شما این است که حتما قبل هر چیزی به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. در این صورت هم بیماری شما به درستی تشخیص داده می شود و هم راه درمان درست تری را در پیش میگیرید.
افتادگی پلک، از بیماری های رایج بینایی است، که به آن پتوز، بلفاروپتوز یا بلفاروپتوزیس نیز گفته میشود. افتادگی پلک می تواند به صورت ژنتیکی و مادرزادی ازابتدا یا در طول دوران زندگی توسط عومل مختلفی ایجاد شود. پتوز در صورتی که زود پیگیری و درمان شود اختلال جدی به حساب نمی آید و به ساختار درونی چشم شما آسیب نمی زند. شیوا کاور در این مقاله توضیح کاملی درمورد عارضۀ افتادگی پلک، انواع آن، علائم و مشخصات و روشهای درمانی آن به شما ارائه می دهد.
افتادگی پلک زمانی ایجاد می شود که پلک حالت طبیعی ندارد و پلک بالای چشم آویزان و افتاده می شود و بر روی چشم قرار میگیرد وگاهی این افتادگی به حدی میرسد که ممکن است مردمک چشم را هم بپوشاند. پتوز درصورتی که روی یک چشم اتفاق بیفتد، پتوز یک طرفه و هنگامی که برهردو چشم تأثیر بگذارد، پتوز دوطرفه گفته می شود.
پتوز میتواند به دلایل متعددی اتفاق بیافتد که تشخیص آن باید توسط پزشک صورت بگیرد. از مهمترین دلایل بروزافتادگی پلک:
زمینۀ ژنتیکی هم میتواند باعث افتادگی پلک شود. اگر نوزاد به صورت مادرزادی دچار پتوز شود، یا درسنین خیلی پایین به آن مبتلا شود، میتوان با عمل جراحی ساده آن را ترمیم کرد. زیرا اگر افتادگی پلک ریشه ژنتیکی داشته باشد و به موقع درمان نشود، میتواند به تنبلی چشم یا تاری دید در کودک منجر شود.
یکی از رایجترین و مهم ترین علت افتادگی پلک، بالا رفتن سن است. زمانی که سن بالا می رود عضلهی پلک به علت اثرات طولانی مدت گرانش زمین نازک می شود که به آن پتوز آپونوروتیک گفته می شود.
پتوز میتواند ازعوارض جراحی چشم باشد. معمولاً پس از انجام عمل آب مروارید، قرنیه، گلولکوم، لیزیک و غیره، افتادگی پلک اتفاق می افتد و علت اصلی آن، جدا شدن عضلۀ لواتوور چشم (Levator) است.
افتادگی پلک میتواند نشانهای از بیماری عضلانی ارثی به نام دیستروفی عضلانی دوشن باشد که خود را از طریق تضعیف تدریجی برخی از عضلات پیرامون چشم و گلو نشان میدهد که باعث بروز پتوز در هر دو چشم، مشکلات در حرکت چشم و گاهی درگیری عضلات گلو یا قلب میشود.
میاستنی گراویس یا ام اس یک عارضۀ خود ایمنی بدن است که میتواند بر روی اعصاب ماهیچهها تأثیر بگذارد. در این وضعیت، افتادگی پلک در طول روز دچار نوسان است و حتی ممکن است فرد در ساعاتی از روز دچار بینایی دوچندان شود. این بیماری درمان مشخصی ندارد و میتواند روی قسمتهای دیگر بدن نیز تأثیر بگذارد.
افتادگی پلک می تواند ناشی ازآسیبی که به مغزو اعصاب وارد می شود،باشد. که این شرایط شامل سکته مغزی، تومور مغزی، آنوریسم مغز (تورم رگ خونی داخل مغز) و آسیب عصبی مربوط به دیابت است.
تشخیص صحیح و علت دقیق افتادگی پلک باید توسط چشمپزشک مشخص شود. اما به طور کلی افتادگی پلک دارای نشانههایی است که به محض مشاهدۀ هر یک از آنها باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید. مهمترین این علائم عبارتند از:
پس از مراجعه به چشم پزشک و تشخیص افتادگی پلک، پزشک با توجه به علت و شدت آن نوع درمان پتوز را تعیین می کند. از روشهای رایج درمان افتادگی پلک:
در صورت بروز پتوز آپونوروتیک، پزشک با بالا بردن پلک به کمک جراحی زیبایی مشکل را برطرف می کند. اگر کودک شما دچار پتوز مادرزادی است، درصورت حاد بودن آن احتمالاً پزشک جراحی سریع را به شما توصیه میکند، زیرا درمان زودرس خطر آسیب دائمی بینایی را کاهش میدهد. اگر پتوز خفیف باشد ممکن است پزشک برای اصلاح افتادگی پلک صبر کند تا کودک ۳ تا ۵ ساله شود. یا روشهای دیگری را جایگزین عمل جراحی پتوز می کند.
در صورتی که پزشک تشخیص دهد افتادگی پلک خفیف است و اختلالی در بینایی ایجاد نمی کند، به بیمار توصیه میکند که از روشهایی مثل ورزش چشم، ماساژ درمانی، استفاده از قطره چشم «لوپیدین»، طب سوزنی و غیره برای درمان افتادگی پلک استفاده کند.
چشم پزشک با افزودن یک زائده مخصوص عصا مانند که به عصای پتوز معروف است به قاب عینک و نگهداشتن پلک در جای خود، از افتادگی آن جلوگیری میکند.
ممکن است پس از عمل جراحی، پلکها به صورت متقارن عمل نکنند. حتی اگر موقعیت پلک، بالاتر از زمان قبل از عمل جراحی شده باشد، باز هم به ندرت ممکن است حرکت پلک همچنان مشکل نداشته باشد. در این زمینه روی تجربه و مهارت چشم پزشک ماهر حساسیت زیادی به خرج دهید. زیرا جراحی ناقص میتواند ظاهر نامطلوبی را برای فرد ایجاد کند و یا باعث شود که پلک هرگز به طور کامل بسته نشود و در نتیجه منجر به خشکی چشم شود. بنابراین بررسی تجربیات جراح و مشاهده نمونههای قبلی عمل یا در صورت امکان پرس و جو از افرادی که قبلاً به وسیله آن پزشک مورد عمل جراحی پتوز قرار گرفتهاند، میتواند به شما کمک زیادی در انجام یک عمل جراحی موفقیت آمیز و رضایتمندانه نماید.
کودکانی که افتادگی پلک آن ها به صورت مادرزادی است و شدت عارضۀ پتوز در آنها بالاتر از حد متوسط ارزیابی میشود، باید مورد عمل جراحی قرار گیرند تا به وضعیت نرمال برسند. هرگونه ناتوانی یا تأخیر در درمان افتادگی پلک میتواند باعث تنبلی چشم و از جمله کاهش بینایی در یک چشم و یا بینایی نامطلوب در کودک شود. تمامی کودکانی که مبتلا به افتادگی پلک هستند، حتی اگر درجۀ افتادگی پلک آنها خفیف ارزیابی شود، باید سالی یک بار مورد معاینه چشم پزشک قرار گیرند. با افزایش سن کودک، پتوز چشم نیز تغییر شکل پیدا خواهد کرد و گاهی اوقات ممکن است مشکلات و محدودیت های بینایی ناشی از افتادگی پلک در زمان بچگی تشدید هم بشود.
همانطور که در مطالب بالا خواندید افتادگی پلک اتفاق ترسناکی نیست و امکان به وجود آمدن آن هر لحضه ممکن است. اما توصیه ما به شما این است که حتما قبل هر چیزی به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. در این صورت هم بیماری شما به درستی تشخیص داده می شود و هم راه درمان درست تری را در پیش میگیرید.